Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), συμπληρώνει 65 χρόνια λειτουργίας και αγώνων για την προστασία της ελληνικής φύσης. Είναι η παλαιότερη περιβαλλοντική ΜΚΟ στην Ελλάδα – ιδρύθηκε το 1951- και συντέλεσε στη δημιουργία των περισσότερων Εθνικών Δρυμών ενώ υπέγραψε για λογαριασμό της Ελλάδας τη Συνθήκη Ραμσάρ.
Στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων, η Εταιρία διοργανώνει την απονομή του βραβείου «Βύρων Αντίπας» 2016 στον Σουηδό Καθηγητή Άρνε Στριντ (Arne Strid) για την προσφορά του στην μελέτη της Ελληνικής χλωρίδας και την ανάδειξη της ελληνικής φύσης και της Ελλάδας.
Η τελετή θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου, στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, στις 19:00.
Το βραβείο έχει θεσμοθετηθεί προς τιμήν του επί δεκαετίες Γενικού Γραμματέα της Εταιρίας, Βύρωνα Αντίπα, μίας από τις σημαντικότερες μορφές του περιβαλλοντικού χώρου στην Ελλάδα. Το βραβείο απονέμεται σε προσωπικότητες ή φορείς που αναγνωρισμένα έχουν προσφέρει στην προστασία της ελληνικής φύσης. Μεταξύ των βραβευθέντων συγκαταλέγονται ο διεθνούς φήμης περιβαλλοντολόγος και εκ των ιδρυτών του WWF International Λουκ Χόφμαν το 2005, και το 2011 ο Οικουμενικός Πατριάρχης, κ.κ. Βαρθολομαίος.
Ο κορυφαίος Σουηδός βοτανικός επιστήμονας Arne Strid, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, έχει μελετήσει την ελληνική χλωρίδα για σχεδόν πενήντα χρόνια. Επιμελήθηκε ένα δίτομο έργο με τίτλο Mountain Flora of Greece (Ορεινή χλωρίδα της Ελλάδας) γραμμένο από μια ομάδα 25 περίπου βοτανολόγων από διάφορες χώρες της Ευρώπης ενώ κατέγραψε τα ελληνικά φυτά σε δυο άλλους τόμους με τίτλο Flora Hellenica (Ελληνική χλωρίδα).
Τα δύο αυτά έργα θεωρούνται οι κορυφαίες εγκυκλοπαίδειες της Ελληνικής Χλωρίδας.
Ο ίδιος αποκαλεί την Ελλάδα «δεύτερο σπίτι» του και έχει γυρίσει ολόκληρη τη χώρα, καταγράφοντας τα φυτά της ελληνικής χλωρίδας, που θεωρεί ξεχωριστή. Σύμφωνα με τον καθηγητή, η ενδημικότητα είναι πιο έντονη στην Κρήτη, επειδή είναι γεωγραφικά απομονωμένη και τα βουνά της είναι τα υψηλότερα στην περιοχή (2.400 μέτρα). Περίπου το 10% των 1.800 ειδών που απαντώνται στην Κρήτη και την Κάρπαθο είναι ενδημικά. Οι Κυκλάδες δεν έχουν τόση ποικιλία χλωρίδας συγκριτικά με τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, που εμπλουτίστηκαν με είδη από την Ανατολία, ή με την Πελοπόννησο, που διαθέτει ποικιλία βιότοπων. Τα νησιά του βορείου Αιγαίου (Θάσος και Σαμοθράκη) έχουν πιο έντονο χαρακτήρα ηπειρωτικής περιοχής, με διάφορα είδη της Κεντρικής Ευρώπης που δεν συναντώνται νοτιότερα.